Τι είναι η Ελκώδης κολίτιδα και πως αντιμετωπίζεται

Η ελκώδης κολίτιδα είναι μια φλεγμονή στον βλεννογόνο του παχέος εντέρου αγνώστου αιτιολογίας και ποικίλης έκτασης. Μαζί με τη νόσο του Crohn αποτελούν τις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις νόσους του Εντέρου. Είναι σχετικά συχνή πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως μεταξύ 15-25 ετών. Χαρακτηρίζεται από εξάρσεις με μεσοδιαστήματα υφέσεων χωρίς συμπτώματα. Η συχνότητα, η διάρκεια και η βαρύτητα των εξάρσεων ποικίλλει σημαντικά από άτομο σε άτομο.

Στην ελκώδη κολίτιδα το παχύ έντερο παθαίνει φλεγμονή σε κάποιο σημείο του ή και σε όλη την έκτασή του. Η φλεγμονή αυτή χαρακτηρίζεται από διόγκωση του παχέος εντέρου και από σχηματισμό πληγών (ελκών) στην επιφάνεια του βλεννογόνου του. Λόγω της φλεγμονής το παχύ έντερο δυσλειτουργεί, οπότε δεν μπορεί να απορροφήσει νερό από τα κόπρανα και αυτά γίνονται υδαρή. Στα διαρροϊκά κόπρανα πολύ συχνά περιέχεται βλέννη, αίμα (από τα έλκη) και πύο. Εκτός από τις διαρροϊκές κενώσεις, που μπορεί να είναι από 5 μέχρι 30 την ημέρα, άλλα συμπτώματα που εκδηλώνονται στις εξάρσεις της ελκώδους κολίτιδας είναι ο πόνος στην κοιλιά και η αίσθηση επείγουσας κένωσης, το φούσκωμα, ο πυρετός, η ναυτία, ο εμετός, η αδυναμία και η απώλεια βάρους. Γενικά, όσο μικρότερο κομμάτι του εντέρου πάσχει, τόσο πιο ήπια είναι τα συμπτώματα. Επίσης η νόσος δεν είναι σταθερή και μπορεί να επεκταθεί σε μεγαλύτερη έκταση του παχέος εντέρου ή αντίθετα να περιοριστεί σε μικρότερα τμήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εκδηλώνονται συμπτώματα και εκτός του εντέρου, όπως στο δέρμα, στα μάτια, στα αγγεία, στους μύες, στα οστά, στις αρθρώσεις, στο ήπαρ και στα χοληφόρα. Αρκετά συχνά οι μυοσκελετικές εκδηλώσεις οδηγούν σε αγκυλωτική σπονδυλίτιδα. Η ελκώδης κολίτιδα είναι νόσος που επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα ζωής του ασθενούς, ιδιαίτερα αν εμφανίζει συχνές εξάρσεις. Επιπλέον, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου, η διάτρηση του παχέος εντέρου και το τοξικό μεγάκολο. Το τοξικό μεγάκολο είναι η παράλυση και μεγάλη διόγκωση του παχέος εντέρου που έχει αυξημένο κίνδυνο διάτρησης. Σε περίπτωση διάτρησης του εντέρου (με ή χωρίς τοξικό μεγάκολο), το περιεχόμενό του αδειάζει στην κοιλιά και προκαλείται η απειλητική για τη ζωή περιτονίτιδα.

Πώς αντιμετωπίζεται η Ελκώδης κολίτιδα

Μια έξαρση ελκώδους κολίτιδας συνήθως ξεκινά ξαφνικά και δεν μπορεί να συσχετιστεί με κάποιον διατροφικό ή άλλο παράγοντα και να προβλεφθεί. Αν, όμως, κάποιοι ασθενείς διαπιστώνουν ότι τους ενοχλούν κάποια τρόφιμα, καλό είναι να τα αποφεύγουν. Για παράδειγμα αρκετοί ασθενείς αναφέρουν ενοχλήσεις μετά από κατανάλωση οινοπνευματωδών. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις που η έξαρση της ελκώδους κολίτιδας μπορεί να ακολουθεί μια περίοδο έντονου άγχους ή στενοχώριας, μια γρίπη ή μια άλλη λοίμωξη. Θεραπεία για την ελκώδη κολίτιδα δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως φάρμακα που βοηθούν στον περιορισμό των υποτροπών της νόσου και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Τα φάρμακα χορηγούνται από το στόμα ή το ορθό (υπόθετα, κλύσμα), ανάλογα με την εντόπιση της νόσου. Πρόκειται για τη σουλφασαλαζίνη ή μεσαλαζίνη, την κορτιζόνη, τα ανοσοτροποποιητικά φάρμακα. Οι βαρύτερες υποτροπές που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία χρειάζονται νοσοκομειακή αντιμετώπιση. Όταν εμφανίζονται επιπλοκές ή η κατάσταση είναι πολύ βαριά και δεν αντιμετωπίζεται συντηρητικά, απαιτείται χειρουργική επέμβαση, οπότε αφαιρείται συνήθως όλο το παχύ έντερο. Με τις νεότερες τεχνικές μπορεί να διατηρηθεί ο σφιγκτήρας του πρωκτού και ο ασθενής να μπορεί να αφοδεύει και να μην χρειάζεται παρά φύση έδρα. Η αφαίρεση του παχέος εντέρου επιφέρει και ίαση. Σε ό,τι αφορά τη διατροφή του, ο ασθενής με ελκώδη κολίτιδα, όταν είναι σε ύφεση και δεν εμφανίζει συμπτώματα, πρέπει να ακολουθεί ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο και να αποφεύγει μόνο όσες τροφές έχει διαπιστώσει ότι τον πειράζουν. Πρέπει να καταναλώνει πολλά υγρά (8-10 ποτήρια ημερησίως) και δεν υπάρχει περιορισμός στα τρόφιμα με φυτικές ίνες, που βελτιώνουν και τη λειτουργία του εντέρου. Στις περιόδους που η νόσος είναι σε έξαρση συνιστάται δίαιτα με λίγους υδατάνθρακες (ρύζι, μακαρόνια, ψωμί), άλιπες τροφές (κοτόπουλο, ψάρι) και να αποφεύγονται η καφεΐνη, οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και τα τρόφιμα που προκαλούν αέρια. Κλείστε On line ραντεβού με την / τις ειδικότητες γιατρών σχετικές με το σύμπτωμα Γαστρεντερολόγος Για αναζήτηση γιατρών σε ειδικότητες σχετικές με το σύμπτωμα από το Vrisko.gr  Γαστρεντερολόγος