Skip to the content

Τι είναι το Ουρικό Οξύ και πως αντιμετωπίζεται

Τι είναι το Ουρικό Οξύ και πως αντιμετωπίζεται

Το ουρικό οξύ είναι μια ουσία του οργανισμού μας που προέρχεται από την αποικοδόμηση τροφών που περιέχουν ουσίες που ονομάζονται πουρίνες. Αποβάλλεται κυρίως μέσω των νεφρών (70%) στα ούρα. Το ουρικό οξύ είναι ισχυρή αναγωγική ένωση (δότης ηλεκτρονίων) και επομένως μπορεί να δράσει ως αντιοξειδωτικός παράγοντας.

Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέως στο αίμα έχουν σαν αποτέλεσμα την υπερουριχαιμία. Επίπεδα ουρικού οξέως πάνω από 7,0 mg/dl θεωρούνται παθολογικά και αποτελούν ένδειξη υπερουριχαιμίας. Υπάρχουν και ασθενείς με υψηλές τιμές που δεν παρουσιάζουν παθολογικές καταστάσεις. Η συνηθέστερη πάθηση που προκαλεί η υψηλή τιμή ουρικού οξέως στο αίμα, ονομάζεται ουρική αρθρίτιδα. Αυτή εμφανίζεται με αιφνίδιους πόνους, ακαμψία και οίδημα σε μια άρθρωση, συνήθως στο μεγάλο δάκτυλο του άκρου ποδός, και για τον λόγο αυτό ονομάζεται και ποδάγρα. Η αύξηση του ουρικού οξέος προκαλείται από:

  1. Αυξημένη παραγωγή του
  • Αυξημένη πρόσληψη πουρινών με την τροφή π.χ. εντόσθια (συκώτι, νεφρά), κυνήγια, λιπαρό κρέας μικρών ζώων (αρνί, κατσίκι), θαλασσινά, σπανάκι, αρακάς, μανιτάρι, σπαράγγια, κουνουπίδι.
  • Αυξημένη κατανάλωση και χρήση αλκοόλ
  • Νοσήματα όπως η ψωρίαση
  • Γενετική προδιάθεση – κληρονομικότητα
  • Ιδιοπαθής αύξηση του ουρικού οξέως
  1. Μειωμένη αποβολή του
  • Νεφρική βλάβη
  • Φάρμακα
  • Σε οξέωση (διαβητική, γαλακτική)

Εκτός από την ουρική αρθρίτιδα, το αυξημένο ουρικό οξύ προκαλεί γενικά εκτενείς βλάβες στις αρθρώσεις, στους τένοντες και στους ιστούς. Αποτελεί παράγοντα κινδύνου για σχηματισμό πέτρας στα νεφρά ή νεφρική ανεπάρκεια. Ορισμένα άτομα με υψηλές τιμές, εκδηλώνουν υπέρταση, καρδιοπάθεια, ή χρόνια νεφροπάθεια. Ο προσδιορισμός του ουρικού οξέως στα ούρα 24ωρου θα δείξει αν η υπερουριχαιμία του ασθενούς οφείλεται σε αυξημένη παραγωγή ή σε μειωμένη αποβολή του. Τα επίπεδα στο αίμα δεν είναι πάντα ακριβή, αλλά είναι χρήσιμα για να αποκλειστούν άλλα είδη λοιμώξεων των αρθρώσεων.

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ

Όταν τα επίπεδα του ουρικού οξέος του οργανισμού είναι αυξημένα, αλλά δεν προκαλούν συμπτώματα, δεν χρειάζεται κάποια φαρμακευτική αγωγή. Στην οξεία φάση ουρικής αρθρίτιδας, χορηγείται κολχικίνη ή αντιφλεγμονώδη ή και κορτικοειδή μέχρι την υποχώρηση των συμπτωμάτων. Σε υποτροπιάζουσες κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας, οι ασθενείς πρέπει να μπουν σε διαδικασία μείωσης των επιπέδων ουρικού οξέος με προληπτικά μέσα, όπως:

  1. Περιορισμός του αλκοόλ
  2. Αλλαγές στη διατροφή με αποφυγή:
  • Κρέατος και παραγώγων του
  • Πουλερικών
  • Θαλασσινών
  • Αναψυκτικών με ζάχαρη
  1. Αύξηση της κατανάλωσης χυμών με σκούρο χρώμα όπως κόκκινων σταφυλιών, μούρων, βατόμουρων, κερασιών, κλπ.
  2. Απώλεια βάρους
  3. Κατανάλωση άφθονου νερού (1 με 2 λίτρα) και άλλων υγρών (1 με 2 λίτρα)
  4. Αποφυγή καφεΐνης
  5. Λήψη 1 με 2 γραμμαρίων βιταμίνης C την ημέρα

Κλείστε On line ραντεβού με την / τις ειδικότητες γιατρών σχετικές με το σύμπτωμα  Παθολόγος Για αναζήτηση γιατρών σε ειδικότητες σχετικές με το σύμπτωμα από το Vrisko.gr  Παθολόγος

(0 Αξιολογήσεις)