Τι είναι η Σκλήρυνση κατά πλάκας και πως αντιμετωπίζεται
Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση είναι ένα χρόνιο εκφυλιστικό νευρολογικό νόσημα που προσβάλλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό). Είναι συχνότερη στις γυναίκες και μπορεί να εκδηλωθεί σε όλες τις ηλικίες, συνήθως όμως μεταξύ 20-40 ετών.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εκδηλώνεται με υφέσεις και εξάρσεις και η βαρύτητά της ποικίλλει σημαντικά ανάμεσα στους ασθενείς, με κάποιους να εμφανίζουν ήπια νόσο με αραιές εξάρσεις (ώσεις) χωρίς υπόλοιπα νευρολογικής βλάβης, ενώ άλλοι εμφανίζουν πιο επιθετική μορφή, με συχνές ώσεις και προοδευτική αναπηρία.
Η ακριβής αιτιολογία της σκλήρυνσης κατά πλάκας δεν είναι γνωστή. Πρόκειται, ωστόσο, για αυτοάνοση απομυελινωτική νόσο, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται εναντίον του περιβλήματος μυελίνης των νεύρων και το καταστρέφει. Η απώλεια μυελίνης, όμως, δεν επιτρέπει την ομαλή μετάδοση των νευρικών μηνυμάτων, οπότε διαταράσσεται η λειτουργία μυών, ο συντονισμός κινήσεων και η αισθητικότητα, ανάλογα με τα νεύρα που παρουσιάζουν τις βλάβες. Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι κληρονομική, αλλά εμφανίζει κληρονομική προδιάθεση.
Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας εμφανίζονται κατά ώσεις (κρίσεις) και ποικίλλουν ανάλογα με την εντόπιση της νόσου. Συνηθέστερα εκδηλώνεται μυϊκή αδυναμία ή μουδιάσματα σε ένα ή περισσότερα άκρα, αίσθημα ηλεκτρικού ρεύματος, διαταραχές της όρασης (διπλωπία, απώλεια όρασης από το ένα μάτι, κ.ά.), διαταραχές στην ουροδόχο κύστη, αστάθεια, δυσαρθρία, κ.ά. Η κάθε κρίση μπορεί να διαρκεί από 24 ώρες μέχρι λίγες εβδομάδες και να ακολουθείται από μεσοδιαστήματα ύφεσης που μπορεί να διαρκούν από εβδομάδες μέχρι χρόνια. Μετά από κάθε κρίση μπορεί να μένουν υπολειπόμενες διαταραχές ή όχι. Όταν μένουν, συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική αναπηρία.
Η εμφάνιση μιας υποτροπής γενικά είναι απρόβλεπτη. Κάποιες φορές, όμως, οι κρίσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν συνδεθεί με συγκεκριμένους παράγοντες, όπως η άνοιξη και το καλοκαίρι, οι λοιμώξεις, η σωματική κόπωση, το έντονο στρες, η εγκυμοσύνη (συνήθως οι πρώτοι μήνες και το διάστημα μετά τον τοκετό).