Προστάτεψε το κατοικίδιό σου από τα παράσιτα
Ενημερώσου και προφύλαξε το τετράποδο φιλαράκι σου από τα παράσιτα, διαβάζοντας τις χρήσιμες πληροφορίες που μας έδωσε ο Κτηνίατρος κ. Δημοσθένης Στογιαννίδης
Οι σκύλοι και οι γάτες γενικά, παρασιτούνται από τριών ειδών παράσιτα: α) έξωπαράσιτα - αρθρόποδα (ψύλλους, τσιμπούρια) και ακάρεα (ψώρες), β) ενδοπαράσιτα - ταινίες, έλμινθες και νηματώδη που εντοπίζονται στο έντερο και γ) από κάποια αιμοπαράσιτα τα οποία μεταδίδονται με παρασιτικά έντομα όπως τα κουνούπια και οι σκνίπες. Γενικά το κάθε παράσιτο έχει τον βιολογικό του κύκλο και επηρεάζεται σε ποικίλο βαθμό από τις κλιματολογικές συνθήκες, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και ο τρόπος διαβίωσης του ζώου (σε εξωτερικό χώρο ή μέσα στο σπίτι, εγγύτητα σε παραγωγικά ζώα, κλπ). Στη χώρα μας, ενώ γενικά υπάρχει έξαρση κάποιων παρασίτων από τα μέσα της άνοιξης μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου, οι κλιματολογικές συνθήκες ουσιαστικά δεν αποκλείουν την εμφάνιση παρασιτώσεων καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, δεδομένου ότι ακόμα και τους χειμερινούς μήνες, οι θερμοκρασίες σπάνια είναι αρκετά χαμηλές ώστε να εμποδίσουν την εμφάνιση παρασίτων.
Η φιλοσοφία των αντιπαρασιτικών φαρμάκων κατά των αρθρόποδων (ψύλλοι- τσιμπούρια) είναι να αποτρέψουν τη προσκόλληση των παρασίτων στο ζώο. Για το λόγο αυτό, η κάλυψη του κατοικιδίου μας θα πρέπει να εκτείνεται σε όλη τη διάρκεια του έτους. Τα αποτελέσματα του παρασιτισμού από εξωπαράσιτα μπορεί να είναι από ήπια (απλή ενόχληση και κνησμός από μικρό αριθμό ψύλλων) έως σοβαρότατα (αλλεργική από ψύλλους δερματίτιδα, ερλιχίωση που μεταδίδεται με τα τσιμπούρια).
Η προστασία από ενδοπαράσιτα γίνεται με την μορφή χαπιών, τα οποία δεν έχουν προληπτική μορφή όπως οι αμπούλες ή τα αντιπαρασιτικά κολάρα για τα εξωπαράσιτα, αλλά θεραπευτική. Με την τακτική χορήγηση τους, συνήθως ανά τρίμηνο για τα παράσιτα του εντέρου ή ανά μήνα για την διροφιλάρια, προστατεύουμε το κατοικίδιο μας από τις συνέπειες μιας παρατεταμένης μόλυνσης τους.
Μια ειδική περίπτωση παρασίτου στη χώρα μας και γενικότερα σε όλες τις Μεσογειακές χώρες είναι η λεϊμανίαση. Γενικά τα αντιπαρασιτικά εναντίον του φορέα της, της σκνίπας τους γένους Phlebotomus, δεν είναι αποτελεσματικά. Επίσης, εξαιτίας της τεράστιας δεξαμενής του παρασίτου στους σκύλους της χώρας, το νόσημα είναι ιδιαίτερα διαδεμένο.
Στην περίπτωση της λεϊσμάνιασης, εδώ και ένα χρόνο κυκλοφορεί επίσημα ένα εμβόλιο που προστατεύει από αυτήν. Δεν παρέχει 100% ανοσία κατά της νόσου σε σύγκριση με τα συνηθισμένα εμβόλια, αλλά μειώνει – σύμφωνα με την έρευνα της εταιρίας – τις πιθανότητες νόσησης, από 1 στις 21 σε 1 στις 80. Δυστυχώς, το εμβόλιο δεν έχει κανένα όφελος για σκύλους που ήδη έχουν μολυνθεί από το παράσιτο, ακόμα και αν δεν έχουν νοσήσει.
Αν και δεν προστατεύει εκατό τοις εκατό από την νόσο, είναι αυτή τη στιγμή η πιο αποτελεσματική μορφή προστασίας που διαθέτουμε. Το εμβόλιο γίνεται με 3 αρχικούς εμβολιασμούς και ένα ετήσιο εμβολιασμό αναζωπύρωσης. Το νωρίτερο που μπορεί να γίνει είναι σε κουτάβια 6 μηνών και άνω. Σε σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας, πρέπει να προηγείται έλεγχος για το αν ήδη έχουν μολυνθεί από το παράσιτο.
Κλείνοντας, πρέπει να τονίσουμε ότι η προστασία του κατοικίδιου μας από τα διάφορα παράσιτα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Ακόμα και στις περιπτώσεις που η θεραπεία τους είναι εύκολη και γρήγορη, ισχύει ότι ισχύει σε όλα τα θέματα υγείας, όπου το προλαμβάνεις είναι προτιμότερο τους θεραπεύειν.
Του Δημοσθένη Στογιαννίδη - Κτηνίατρος
Αναζητήστε στο vrisko.gr Κτηνίατρους