Η βελτίωση της μαθησιακής επίδοσης με την συμβολή των μαθητών
Ενημερώσου για τα ειδικά προγράμματα διδασκαλίας που μπορούν να βελτιώσουν τις επιδόσεις των μικρών μαθητών, από την Πηνελόπη Στάμου, Υπεύθυνη του Κέντρου για Μαθησιακές Δυσκολίες - Λογοθεραπεία Ψυχαγωγείν...
Η διδασκαλία ομηλίκων αποτελεί μια διδακτική διαδικασία κατά την οποία οι μαθητές δημιουργούν δυάδες ή μικρές ομάδες μάθησης με σκοπό να εργάζονται μαζί σε μαθησιακά έργα, αναλαμβάνοντας επίσημους ρόλους με στόχο την προώθηση της επίτευξης του άλλου (Dufrene, Noell, Gilbertson & Duhon, 2005). Κατά την διαδικασία της διδασκαλίας ομηλίκων οι μαθητές αναλαμβάνουν δύο ρόλους, ο ένας αφορά τον μαθητή εκπαιδευτή (tutor) και ο άλλος τον μαθητή εκπαιδευόμενο. Ο ρόλος του μαθητή εκπαιδευτή πραγματοποιείται πιο συχνά από ομότιμους στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο ή στην ίδια σχολική περιφέρεια. Οι μαθητές βοηθούμενοι είναι οι μαθητές που λαμβάνουν την διδασκαλία από τους εκπαιδευτές. (Longwill & Kleinert, 1998 στο Friend & Bursuck, 2002).
Η επιλογή των μαθητών για τη δημιουργία ζευγών ή ομάδων μπορεί να επιτευχθεί με ποικίλους τρόπους. Αρχικά, η δημιουργία προγράμματος διδασκαλίας ομηλίκων της ίδιας ηλικίας (same-age tutoring) αναφέρεται στην αντιστοίχηση μαθητών είτε παρόμοιων μαθησιακών επιδόσεων είτε μαθητών υψηλής επίδοσης με μαθητές χαμηλής. Όταν προτιμάται η πρώτη αντιστοίχηση των μαθητών, η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι οι μαθητές υψηλής επίδοσης χάνουν την ευκαιρία για να επιδείξουν υπομονή προς τους μαθητές χαμηλής επίδοσης και δεν συναναστρέφονται μαθησιακά μ’ αυτούς. Στη δεύτερη επιλογή το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη ευκαιριών για μάθηση από μέρους των μαθητών με υψηλές επιδόσεις (Friend & Bursuck, 2002).
Μία άλλη προσέγγιση αναφέρεται στην αμοιβαία διδασκαλία (reciprocal tutoring) η οποία αντιστοιχεί μαθητές με τυχαίο τρόπο. Οι μαθητές εναλλάσσουν ρόλους μεταξύ του μαθητή εκπαιδευτή και του μαθητή εκπαιδευόμενου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Τέλος, η διδασκαλία ομηλίκων μπορεί να επιτευχθεί με την επιλογή μαθητών διαφορετικής ηλικίας. Σ’ αυτή την προσέγγιση οι μαθητές οι οποίοι είναι μεγαλύτεροι αναλαμβάνουν τον ρόλο του εκπαιδευτή ενώ οι μαθητές μικρότερης ηλικίας τον ρόλο του εκπαιδευόμενου (Friend & Bursuck, 2002).
Σημαντικό στοιχείο για όλα τα προγράμματα που αναπτύσσονται με τα διάφορα μοντέλα της διδασκαλίας ομηλίκων είναι η εκπαιδευτική ανατροφοδότηση. Η ανατροφοδότηση έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο όταν είναι άμεση, συχνή και εφαρμόζεται διαφορετικά. Η συχνή και ακριβής ανατροφοδότηση μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες (Norman & Wood, 2008).
