Ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα
Περιοδοντικοί ιστοί είναι οι στηρικτικοί ιστοί, οι οποίοι περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια στις γνάθους. Αυτοί είναι το φατνιακό οστούν (Lamina Dura) με τις φατνιακές αποφύσεις, το ενδοφάτνιο, η οστεΐνη και τα ούλα. Οι νόσοι των περιοδοντικών ιστών είναι υπεύθυνοι για την απώλεια περισσοτέρων δοντιών, από ότι όλα τα άλλα οδοντικά νοσήματα μαζί. Επίσης δημιουργούν προβλήματα και στην γενική υγεία του ατόμου, με αλλεπάλληλες μικροβιαιμίες και ψυχολογικά προβλήματα, από την κακοσμία του στόματος, την αραίωση, την στρέβλωση και απώλεια δοντιών. Οι περιοδοντοπάθειες αποτελούν μεγάλη μάστιγα που η συχνότητά τους πλησιάζει το 100% του ενήλικου πληθυσμού.
Τα αίτια της καταστροφής των περιοδοντικών ιστών είναι:
α) Φλεγμονώδη: ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα.
Τα νοσήματα αυτά είναι τα κυριότερα και σοβαρότερα και έχουν ένα κοινό σημείο. Μπορεί να καταλήξουν σε μη αναστρέψιμη καταστροφή των στηρικτικών ιστών των δοντιών. Η ουλίτιδα είναι επιφανειακή φλεγμονή των ούλων, που οφείλεται σε μικρόβια, τα οποία δημιουργούν τη μικροβιακή πλάκα. Αυτή είναι μια κολλώδης σχεδόν αόρατη μεμβράνη, που σχηματίζεται στην επιφάνεια των δοντιών, σε καθημερινή βάση. Με τη βοήθεια του σάλιου ,η μικροβιακή πλάκα σκληραίνει (ενασβεστιώνεται) και μετατρέπεται σε τρυγία (πέτρα). Η τρυγία συγκρατεί μικρόβια, τα οποία προκαλούν φλεγμονή στα ούλα, με τις βλαβερές ουσίες που παράγουν. Η περιοδοντίτιδα είναι χρόνια φλεγμονή όλων των ιστών του περιοδοντίου και προχωρημένο στάδιο ουλίτιδας, που έμεινε αθεράπευτη. Στην περιοδοντίτιδα οι ίνες των ούλων και του περιοδοντίου καταστρέφονται, το οστούν απορροφάται και τα ούλα αποκολλώνται από το δόντι. Σε προχωρημένο στάδιο, τα δόντια αλλάζουν θέση, δημιουργούνται αποστήματα και τα δόντια χάνονται. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα των ούλων είναι η διόγκωση και η αιμορραγία.
β) Δυστροφικά: περιοδοντίαση, χρόνια αποφλοιωτική ουλίτιδα, ατροφική υφίζηση ούλων.
γ) Τραυματικά: τραυματισμός του περιοδοντίου.
δ) Προδιαθεσιακά: ξηροστομία, διαταραχές στη σύγκλιση των δοντιών.
ε) Γενικοί παράγοντες: ηλικία, διατροφή, ενδοκρινικές διαταραχές και κάπνισμα.
Η θεραπεία των νοσημάτων των ούλων στα αρχικά στάδια της νόσου, είναι κυρίως η αποτρύγωση και η απόξεση κάτω από τα ούλα. Με ειδικά εργαλεία, απομακρύνεται η πλάκα και η τρυγία, καθώς και ο ιστός που φλεγμαίνει, στους θύλακες γύρω από το δόντι. Σε προχωρημένα στάδια της νόσου, κάνουμε χειρουργική αντιμετώπιση και ανάταξη των δοντιών που έχουν αραιώσει.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε, ότι η σωστή εκμάθηση του σωστού τρόπου καθαρισμού των δοντιών σε καθημερινή βάση, είναι η καλύτερη πρόληψη σε μεγάλο βαθμό, για τα νοσήματα των ούλων.Ο οδοντίατρος πρέπει να εφαρμόσει ατομικό πρόγραμμα στοματικής υγιεινής για κάθε ασθενή. Όλα τα προγράμματα περιλαμβάνουν σωστό βούρτσισμα με την κατάλληλη οδοντόβουρτσα και σκοπεύουν στον καθαρισμό των δοντιών και την απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας. Επίσης το οδοντικό νήμα και τα βουρτσάκια μεσοδοντίων διαστημάτων, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας, από τις δύσκολες περιοχές μεταξύ των δοντιών.
