Τι είναι ο Τέτανος και πως αντιμετωπίζεται

Ο τέτανος είναι μια οξεία και επικίνδυνη λοιμώδης ασθένεια. Προκαλείται από ένα βακτήριο που ονομάζεται κλωστηρίδιο του τετάνου, το οποίο παράγει αναερόβια στην περιοχή του τραύματος τη νευροτοξίνη Τετανοσπασμίνη. Αυτή η νευροτοξίνη μεταφέρεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπου εμποδίζει ώσεις που ρυθμίζουν τη μυϊκή συστολή, με αποτέλεσμα την εμφάνιση των σπασμών. Μια άλλη τοξίνη που παράγεται, η τετανολυσίνη, προκαλεί αιμόλυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Το κλωστηρίδιο και οι σπόροι του βρίσκονται κυρίως στο έδαφος, στη σκόνη στο γαστρεντερικό σύστημα ανθρώπων και ζώων.  Η μόλυνση μπορεί να συμβεί και από τραύμα μέσω σκουριασμένων μετάλλων αλλά και από οποιοδήποτε αντικείμενο, σκουριασμένο ή μη. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί στον άνθρωπο ακόμα και από δαγκώματα ή γρατσουνιές από ζώα που δεν έχουν εμβολιαστεί.   Κλινικές εκδηλώσεις Ο τέτανος μπορεί να είναι γενικευμένος ή εντοπισμένος.   Ο εντοπισμένος τέτανος προηγείται της έναρξης του γενικευμένου τετάνου, είναι ηπιότερος και χαρακτηρίζεται από:  

• Επίμονους μυϊκούς σπασμούς στην περιοχή που βρίσκεται το τραύμα. Μόνο το 1% των περιπτώσεων καταλήγει.

  Ο γενικευμένος τέτανος είναι η συχνότερη μορφή (80%). Χαρακτηρίζεται από:

• Σύσπαση των μασητήρων μυών, ειδικότερα των μυών γνάθου, λαιμού, ράχης, κοιλίας και οισοφάγου
• Τρισμό των οδόντων
• Σαρδόνιο γέλιο (άκαμπτο καθηλωμένο χαμόγελο)
• Οπισθότονο - βίαιη κύρτωση των μυών της ράχης
• Επώδυνοι τονικοκλονικοί σπασμοί εκλύονται συνεχώς ή κατά ώσεις μετά από οπτικά ή ακουστικά ερεθίσματα. Έντονοι μυϊκοί σπασμοί δημιουργούνται από θορύβους, έντονα φώτα, προσπάθειες κατάποσης ή βρώσης, ή άλλα ερεθίσματα.
• Λαρυγγόσπασμο που μπορεί να προκαλέσει ασφυξία και
• Σπασμό του σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης με επίσχεση ούρων
• Διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος που προκαλεί κυκλοφορικές διαταραχές όπως υπέρταση, ταχυκαρδία και αρρυθμία

  Ο ασθενής επανέρχεται πλήρως μετά από μήνες.   Ο νεογνικός τέτανος εμφανίζεται σε νεογνά που γεννιούνται από ανεμβολίαστες μητέρες κάτω από συνθήκες κακής υγιεινής κατά τον τοκετό και κυρίως κατά το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, όταν δεν χρησιμοποιούνται αποστειρωμένα εργαλεία. Σε λίγες ημέρες μετά τη γέννηση στα  βρέφη εμφανίζεται γενικευμένη αδυναμία, ανησυχία, άπνοιες και δυσκολία στον θηλασμό, έντονοι τετανικοί σπασμοί και οπισθότονος. Τα λίγα βρέφη που θα επιζήσουν θα έχουν μόνιμες νευρολογικές βλάβες.       ΔΙΑΓΝΩΣΗ Δεν υπάρχουν εργαστηριακά ευρήματα χαρακτηριστικά του τετάνου. Το ιστορικό πρόσφατου τραυματισμού και μη εμβολιασμού και η ανάλογη κλινική εικόνα αποτελούν τα σημεία στα οποία στηρίζεται η διάγνωση.  

ΠΡΟΛΗΨΗ

  Προφύλαξη σε περίπτωση τραυματισμού: Ανεξάρτητα από το επίπεδο ανοσοποίησης του ατόμου, κάθε επιμολυσμένο τραύμα θα πρέπει:

• Να καθαρίζεται και να απολυμαίνεται σωστά
• Να απομακρύνονται τυχόν νεκρωμένοι ιστοί, ίσως με χειρουργικό καθαρισμό
• Παθητική ανοσοποίηση (Αντιτετανικός ορός)  χορηγείται ενδομυϊκά, ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς, σε ασθενείς με ρυπαρά και βαθιά τραύματα και ιστορικό μη εμβολιασμού ή άγνωστο ιστορικό ή εμβολιασμό με λιγότερες από 3 δόσεις του εμβολίου.

  Ο εμβολιασμός για τον Τέτανο πρέπει να γίνεται κάθε 10 χρόνια. Αυτό που συμβαίνει  όμως στην Ελλάδα είναι ότι το άτομο σταματά τον εμβολιασμό μετά την λήξη της σχολικής του ζωής  η μετά την στρατιωτική θητεία στους άνδρες. Η αρχική ανοσοποίηση πρέπει να ξεκινά στην βρεφική ηλικία όπου  χορηγείται σε τρεις δόσεις με μεσοδιαστήματα των 4 με 8 εβδομάδων όταν το βρέφος είναι 6 με 8 εβδομάδων, και μία τέταρτη δόση 6 με 12 μήνες μετά. Μια πέμπτη δόση χορηγείται συνήθως στα 4 με 6 έτη πριν από την είσοδο στο σχολείο. Ο τέτανος είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση. Μόλις τεθεί η διάγνωση του τετάνου ο ασθενής πρέπει αμέσως να οδηγηθεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) και να διασωληνωθεί με σκοπό την τεχνητή υποστήριξη της αναπνοής. Η θεραπεία συνήθως γίνεται ώστε να αντιμετωπισθούν οι σπασμοί με τη χορήγηση ηρεμιστικών όπως η διαζεπάμη ή και με τη χορήγηση μυοχαλαρωτικών. Επίσης γίνεται χειρουργικός καθαρισμός του τραύματος και χορηγούνται στον ασθενή μεγάλες δόσεις αντιβιοτικών. Η ανάρρωση διαρκεί περίπου 10-15 μέρες. Κλείστε On line ραντεβού με την / τις ειδικότητες γιατρών σχετικές με το σύμπτωμα  Παιδίατρος , Παθολόγος Για αναζήτηση γιατρών σε ειδικότητες σχετικές με το σύμπτωμα από το Vrisko.gr  Παιδίατρος , Παθολόγος