Με ποιο τρόπο μπορούν οι ευρυαγγείες να γίνουν παρελθόν

Προβληματίζεσαι από ανεπιθύμητους κιρσούς και ευρυαγγείες; Ο Αγγειοχειρούργος Δρ.  Απόστολος Σαλίβερος, μας ενημερώνει για τα αίτια δημιουργίας τους και τους τρόπους που μπορούν να αντιμετωπιστούν ....

Το καλοκαιράκι είναι προ των πυλών και είναι η  πιο κατάλληλη στιγμή για κάθε  γυναίκα, να αναδείξει τα πόδια της φορώντας εντυπωσιακά φορέματα και μαγιό. Βέβαια για ένα ποσοστό γυναικών που υποφέρουν από τους ανεπιθύμητους κιρσούς ή τις ευρυαγγείες αυτό φαντάζει άπιαστο όνειρο. Κάπου εδώ όμως παρεμβαίνει η επιστήμη και κάνει το όνειρο πραγματικότητα σβήνοντας τις ανεπιθύμητες ευρυαγγείες.

Τι είναι οι ευρυαγγείες; Οι ευρυαγγείες είναι η παθολογική διάταση των μικρών κόκκινων ή μπλε αγγείων που διακρίνονται κάτω από την επιδερμίδα. Οι ευρυαγγείες αποτελούν κοσμητικό πρόβλημα , ενώ σπανιότερα προξενούν και ενοχλήσεις (κάψιμο, αίσθηση βάρους, μούδιασμα , κράμπες κ.α.) Η διάμετρος των ευρυαγγειών ξεκινά από 0,1 mm και φτάνει τα 1mm, κάποιες φορές εμφανίζονται ως μεμονωμένοι (τριχοειδείς) φλεβικοί κλάδοι ή και με αραχνοειδή μορφή. Οι ευρυαγγείες αρκετές φορές  μπορεί να είναι αποτέλεσμα παθολογικής διάτασης μεγαλύτερων φλεβών, λόγω φλεβικής ανεπάρκειας (κιρσών).

Ποια είναι τα κυριότερα αίτια δημιουργίας των ευρυαγγειών; Οι ευρυαγγείες προτιμούν κυρίως τις γυναίκες και οι κυριότερες αιτίες εμφάνισης τους είναι η κληρονομικότητα, η ορθοστασία, η καθιστική ζωή, οι ορμονικές διαταραχές και η εγκυμοσύνη.

Οι θεραπευτικές επιλογές: Στην θεραπεία των ευρυαγγειών χρησιμοποιούνται συνήθως  η σκληροθεραπεία,  το Laser και η θερμοπηξία και απευθύνoνται σε όλες τις ηλικίες από 17 ετών και πάνω. Βέβαια πριν την εφαρμογή τους ο αγγειοχειρουργός προβαίνει σε μια λεπτομερή εξέταση των κάτω άκρων μέσω ενός εξειδικευμένου επιστημονικού οργάνου που λέγεται υπέρηχος (Τriplex) με σκοπό να γίνει χαρτογράφηση του φλεβικού συστήματος των κάτω άκρων και επίσης να αποσαφηνισθεί  αν υποκρύπτεται φλεβική ανεπάρκεια ή όχι.

Σκληροθεραπεία: Η σκληροθεραπεία είναι το κλείσιμο της φλέβας με την έγχυση σκληρυντικής ουσίας ακόμη και με μορφή αφρού και  αποτελεί μια από τις πιο αξιόπιστες επιλογές θεραπείας ειδικά στα μεγάλα αγγεία. Η κάθε συνεδρία διαρκεί 35΄-45΄ λεπτά  και γίνεται χωρίς αναισθησία και ανώδυνα στο ιατρείο. Ο αριθμός των συνεδριών εξαρτάται από την έκταση του προβλήματος κάθε ασθενούς. Η πλειονότητα των ασθενών παρατηρούν βελτίωση της τάξεως του 70%-80% μετά την τέταρτη συνεδρία.Στα σημεία που έγιναν οι ενέσεις θα παρουσιαστούν μικρές μελανιές οι οποίες θα υποχωρήσουν εντελώς σε διάστημα 20-30 ημερών όπου και μπορεί να γίνει και η επόμενη θεραπεία. Μετά την θεραπεία θα ακολουθήσει βάδιση για 15΄-20΄ και χρήση ελαστικού καλσόν διαβαθμισμένης συμπίεσης για 2 με 3 ημέρες. Επίσης πρέπει για δύο εβδομάδες μετά την θεραπεία να αποφεύγεται η έντονη άσκηση (με βάρη ), η αποτρίχωση με κερί και η  έκθεση σε πηγές θερμότητας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σκληροθεραπεία  δεν ενδείκνυται σε ασθενείς με αλλεργία στο φάρμακο, θρομβοφιλία, σε περίοδο εγκυμοσύνης ή θηλασμού, ή σε ασθενείς που λαμβάνουν ορμόνες ή αντισυλληπτικά

Λέιζερ (Laser): Το Λέιζερ (Laser) είναι πιο πρόσφατη μέθοδος θεραπείας αλλά εφαρμόζεται κυρίως σε πολύ μικρά αγγεία διαμέτρου έως και 1mm. Δεν απαιτείται η χρήση ελαστικών καλτσών.  Η μεγαλύτερη παρενέργεια της συγκεκριμένης θεραπείας είναι ότι μπορεί να προκληθεί μικρό έγκαυμα ή και αποχρωματισμός του δέρματος.

Θερμοπηξία: Η θερμοπηξία είναι μια καινοτόμος θεραπεία η οποία σβήνει την ευρυαγγεία παράγοντας κύματα υψηλής συχνότητας και μέσω μιας τριχοειδούς βελόνας  που αποδίδει  με παλμικό τρόπο θερμική ενέργεια που προξενεί εστιασμένη θερμοπηξία διακόπτοντας  την ροή αίματος στο αγγείο. Η θεραπεία αυτή είναι εφικτή σε όλες τις εποχές του χρόνου, σε αντίθεση με την σκληροθεραπεία και το λέιζερ (laser) που πρέπει να γίνονται κυρίως το  χειμώνα έως και τις αρχές της άνοιξης, δεν απαιτεί ελαστική περίδεση, δεν ενέχει κίνδυνο εγκαυμάτων ή αποχρωματισμών και  είναι εύκολα ανεκτή από τους ασθενείς. Η κάθε συνεδρία διαρκεί από 15΄-20΄και είναι ιδανική για πολύ λεπτές ευρυαγγείες.

Και οι τρεις μέθοδοι θεραπείας μπορούν να εφαρμοστούν ξεχωριστά ή και σε συνδυασμό ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς και πάντα σε συνεννόηση με τον αγγειοχειρουργό.