Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο - Ιατρική ανάλυση και αντιμετώπιση

Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο αποτελεί μια κατάσταση, κατά την οποία το αίμα σταματά να κυκλοφορεί σε μια περιοχή του εγκεφάλου, όπου έχουμε το ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό ή υπάρχει ρήξη ενός αγγείου και επακολουθεί αιμορραγία, όπου έχουμε το αιμορραγικό αγγειακό εγκεφαλικό (Πασχάλης, 1989).

Κατά το αιμορραγικό αγγειακό εγκεφαλικό η κατάσταση μπορεί να θεωρηθεί πιο κρίσιμη από αυτή ενός ισχαιμικού. Αυτό, διότι το αίμα, το οποίο απελευθερώνεται στον εγκέφαλο, του ασκεί μεγάλες πιέσεις, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε μοιραία έκβαση της κατάστασης του ασθενούς.

Κατά το ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό μπορεί να ευθύνεται μια εμβολή, να μεταφέρθηκε δηλαδή κάποιος θρόμβος από τη καρδιά μέσω των μεγάλων αγγείων στον εγκέφαλο ή μια θρόμβωση, όταν υπάρχει, δηλαδή, θρόμβος σε διπλανό ή και στο ίδιο το αγγείο. Σε αυτή τη περίπτωση, η εξέλιξη του ασθενή εξαρτάται από το μέγεθος και τη λειτουργία του αγγείου, στο οποίο συντελέστηκε το εγκεφαλικό. Ανάλογα με την εγκεφαλική αρτηρία και το πού βρίσκεται αυτή μπορεί να προκληθεί θάνατος ή σοβαρές διαταραχές σε άλλα ανατομικά συστήματα του οργανισμού (Πασχάλης, 1989).

Ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι πιθανό να πλήξει περιοχές του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, το οποίο είναι το κυρίαρχο ημισφαίριο της γλωσσικής δραστηριότητας. Πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή του κροταφικού και βρεγματικού λοβού, εντοπίζονται, κατά προσέγγιση, οι περιοχές Broca, η οποία είναι υπεύθυνη για την εκφραστική δραστηριότητα και η περιοχή Wernicke, η οποία συντονίζει την αντιληπτική ικανότητα του ατόμου (Παπαθανασίου, 2000). Σε αυτήν την περίπτωση, το άτομο είναι πιθανό να έρθει αντιμέτωπο με την διαταραχή της αφασίας. Πριν γίνει, ωστόσο, ακριβής καθορισμός του τύπου αφασίας, εξετάζοντας την επίκτητη αυτή νευρολογική διαταραχή υπό ένα πιο γενικό πρίσμα, παρατηρούνται κάποια χαρακτηριστικά συμπτώματα, όπως διαταραχές στον προφορικό λόγο, διαταραχές στην άρθρωση, λεκτικές εμμονές, αναγραμματισμοί, παραφασίες, λογόρροια, απραξία, διαταραχές στη κατανόηση και στο γραπτό λόγο, καθώς και διαταραχές σε γνωστικό επίπεδο, οι οποίες αφορούν στην αντίληψη, στη μνήμη και στη προσοχή (Crystal & Varley, 1998).

 Όσον αφορά στην αντιμετώπιση και την αποκατάσταση των εγκεφαλικών, στην περίπτωση ενός αιμορραγικού αγγειακού εγκεφαλικού, πρώτη στις προτεραιότητες έρχεται η αφαίρεση του αιματώματος, το οποίο έχει δημιουργηθεί και πάντα λαμβάνοντας υπ’όψιν το μέγεθός του και την ανατομική του θέση (Πασχάλης, 1989). Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, η αποκατάσταση επικεντρώνεται στη στήριξη των βασικών λειτουργιών του ασθενούς και την αντιμετώπιση των κύριων αιτιών (Πασχάλης, 1989). Παράλληλα, προγράμματα, όπως εργοθεραπευτικές συνεδρίες, συνεδρίες φυσικοθεραπείας και συνεδρίες ψυχολογικής υποστήριξης, μπορεί να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες και προσοδοφόρες σε έναν ασθενή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου.

Επιπρόσθετα, εστιάζοντας στις επικοινωνιακές ανάγκες του ατόμου, πρέπει να αναφερθεί, πως μέσω λογοπεδικής παρεμβατικής θεραπείας, είναι δυνατόν οι αφασικοί ασθενείς να είναι σε θέση να επικοινωνούν ξανά, αν όχι όπως πρώτα, όσο δυνατόν καλύτερα γίνεται ή ακόμα αξιοποιώντας εναλλακτικές μεθόδους επικοινωνίας (Πασχάλης, 1989).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

CRYSTAL, D. and VARLEY, R. 1998. Introduction to Language Pathology. 4th ed. Whurr Publishers Ltd, London.

PAPATHANASIOU, I., 2000. Acquired Neurogenic Disorders: A clinical Perspective. London : Whurr.

PASXALIS, X., 1989. Aggeiaka Egkefalika Epeisodia. Athens, Iatrikes Ekdoseis Litsas.